Studia medyczne od lat cieszą się ogromnym zainteresowaniem wśród młodych ludzi. Z danych Ministerstwa Zdrowia wynika, że w ciągu ostatnich pięciu lat liczba miejsc na kierunkach lekarskich systematycznie rosła. W roku akademickim 2018/2019 naukę rozpoczęło około 8300 studentów medycyny, podczas gdy w roku 2023/2024 liczba ta wzrosła do ponad 9200 osób. To wyraźny sygnał, że mimo trudności, jakie niesie ze sobą ta droga zawodowa, nie brakuje chętnych do podjęcia tego wyzwania.
Najpopularniejsze i najmniej wybierane specjalizacje medyczne
Wybór specjalizacji to jeden z kluczowych momentów w karierze każdego lekarza. Jak pokazują dane Naczelnej Izby Lekarskiej, od lat największym zainteresowaniem cieszą się takie dziedziny jak:
- choroby wewnętrzne,
- medycyna rodzinna,
- chirurgia ogólna,
- anestezjologia i intensywna terapia.
Z kolei najmniej popularne pozostają specjalizacje wymagające specyficznych warunków pracy lub uznawane za szczególnie trudne, takie jak:
- medycyna sądowa,
- geriatria,
- medycyna paliatywna,
- medycyna pracy.
Różnice w wyborze specjalizacji wynikają nie tylko z osobistych zainteresowań, ale też z realiów rynku pracy i perspektyw finansowych.
Przebieg studiów medycznych i wyzwania młodych lekarzy
Studia medyczne w Polsce trwają sześć lat i kończą się uzyskaniem tytułu lekarza. Program jest bardzo intensywny – od początku łączy wiedzę teoretyczną z zajęciami praktycznymi. Studenci uczą się anatomii, fizjologii, biochemii, a z czasem również diagnostyki i leczenia konkretnych chorób. Nie brakuje też zajęć z kontaktu z pacjentem, które mają przygotować młodych ludzi do realiów pracy w zawodzie.
Po uzyskaniu dyplomu absolwenci muszą odbyć roczny staż podyplomowy. To czas, w którym młody lekarz po raz pierwszy bierze odpowiedzialność za zdrowie pacjenta. Dopiero po zdaniu Lekarskiego Egzaminu Końcowego (LEK) można rozpocząć specjalizację, której wybór często determinuje dalszą ścieżkę zawodową.
Początki pracy w różnych specjalizacjach
Pierwsze lata pracy w zawodzie to czas intensywnej nauki i zdobywania doświadczenia. Praktyka wygląda jednak różnie w zależności od wybranej specjalizacji. Przyjrzyjmy się kilku przykładom:
- Internista – codziennością są wizyty na oddziałach szpitalnych, diagnozowanie i leczenie szerokiego spektrum schorzeń. Młody internista uczy się szybkiego podejmowania decyzji i współpracy z innymi specjalistami.
- Chirurg – wiele godzin spędzonych na bloku operacyjnym, gdzie oprócz wiedzy liczy się sprawność manualna. Początki bywają trudne, bo odpowiedzialność za życie pacjenta wisi nad każdym zabiegiem.
- Pediatra – praca z najmłodszymi pacjentami wymaga nie tylko wiedzy, ale i szczególnych umiejętności komunikacyjnych. To specjalizacja pełna wyzwań, ale dająca też sporo satysfakcji.
- Psychiatra – początki to często praca w szpitalach psychiatrycznych i poradniach. Duża część codziennych obowiązków opiera się na rozmowie z pacjentem i trafnym rozpoznaniu problemów natury psychicznej.
Ubezpieczenie w pracy lekarza
Bez względu na wybraną drogę zawodową, lekarz musi być świadomy ryzyka związanego ze swoim zawodem. Nawet najlepsi specjaliści nie są wolni od błędów, dlatego tak ważne jest odpowiednie zabezpieczenie. W Polsce obowiązek posiadania ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej spoczywa na wszystkich podmiotach wykonujących działalność leczniczą. Obejmuje to nie tylko szpitale i przychodnie, ale również indywidualne praktyki lekarskie. Właśnie dlatego tak istotne jest OC podmiotu leczniczego ze strony ins-med.pl, które chroni przed roszczeniami pacjentów w przypadku szkody wyrządzonej podczas udzielania świadczeń zdrowotnych.
Zakres i wysokość minimalnych sum gwarancyjnych OC określa Rozporządzenie Ministra Finansów z 29 kwietnia 2019 roku. Przykładowo, dla lekarza prowadzącego indywidualną praktykę lekarską suma ta wynosi obecnie równowartość 75 tys. euro na jedno zdarzenie i 350 tys. euro na wszystkie zdarzenia w okresie ubezpieczenia. Oczywiście, lekarze mogą dobrowolnie poszerzać ochronę o dodatkowe polisy, szczególnie w specjalizacjach obarczonych większym ryzykiem.
Jak poradzić sobie z niedoborem lekarzy
Nie da się ukryć, że mimo rosnącej liczby studentów medycyny, Polska od lat zmaga się z problemem niedoboru lekarzy. Według danych OECD w Polsce na 1000 mieszkańców przypada około 2,4 lekarza, co stawia nas poniżej średniej europejskiej. Przyczyn jest wiele – od migracji lekarzy za granicę, przez wypalenie zawodowe, po zbyt małą liczbę miejsc specjalizacyjnych.
Rozwiązaniem mogłoby być nie tylko zwiększanie limitów przyjęć na studia medyczne, ale też poprawa warunków pracy w publicznej służbie zdrowia (https://ubezpieczeniasterenga.pl/obowiazkowe-ubezpieczenie-oc-lekarza-dlaczego-trzeba-je-posiadac-i-czym-powinno-sie-charakteryzowac/). Młodzi lekarze coraz częściej zwracają uwagę na konieczność lepszej organizacji pracy, jasnych ścieżek awansu i dostępu do nowoczesnych narzędzi. Istotne jest również budowanie świadomości o roli zabezpieczeń, takich jak OC podmiotu leczniczego, które daje lekarzom większy komfort pracy i poczucie bezpieczeństwa.
Patrząc w przyszłość, warto inwestować w edukację, wspierać młodych lekarzy i promować mniej popularne, ale równie potrzebne specjalizacje. Dzięki temu zawód lekarza będzie wciąż przyciągał ambitnych ludzi gotowych nieść pomoc tam, gdzie jest ona najbardziej potrzebna.